Salentinu

Cercamu persune de lu Salentu ntirissate a scrìvire artìcule, crande o pìccule, 'n salentinu per lu nosthru pruscettu nciclupèdicu Wikipedia. Putete scrìvire quiddhru ca vulete (per esempiu l'artìcule subbra le cumune salentine). Ma per favure, lasciate una thraduzione de le parole diffìcile e ndicàte la pruvenienza de la parlata salentina usata. Nun mporta se sete leccisu, brindisinu, o tarandinu, sempre salentinu sete! Crazie.

La palora salentinu (ca si pò diri "salintinu" o "salentinu" in sicilianu standard) pò èssiri cunziddirata comu na tichetta cchiù ca comu na palora ch'ìnnica na lingua unitaria nta tuttu lu Salentu. Spissu, nfatti, a càusa di diffirenzi sustanziali, l'abbitanti di paiseddi picca distanti tra d’iddi nun si ponnu cumprènniri bonu. Lu dialettu salentinu si prisenta càrricu di nfruenzi ca pruvennu dî duminazzioni e dî pòpuli stabbiluti nta sti tirritori ca s’hannu siquiuti ntê sèculi: greci, bizzantini, francisi, spagnoli, arbanisi, àrabbi. Si tratta, a ogni modu, di dialetti rumanzi, ca nta tuttu lu mediuevu foru contrappunuti a li dialetti ellenòfuni diffusi ntâ zona. Lu lèssicu salentinu havi pigghiatu tanti prèstiti d’àutri lingui rumanzi (spagnolu e francisi), arrisintennu sulu marginarmenti dû nflussu dî dialetti greci già citati. Tali parrati dèttiru vita pi sèculi a na sorta d’ària bilingui, di cui oi avemu ancora tistimunianza nta l'ària dâ Grecìa salentina. Lu salentinu si diffirenza nettamenti dû restu di li dialetti dâ Pugghia, risurtannu veru arrassu, p’asempiu, di chiddu barisi. Nveci havi tanti affinitati cu lu sicilianu, spiciarmenti lu dialettu catanisi e chiddu calabbrisi.